Πείτε μου τι θα λέγατε αν σας ρωτούσαν ως “Πρωτευουσιάνο” τη γνώμη σας για την πόλη της Λάρισας.

Ξέρω, θα υπήρχε μία παύση, μία αμηχανία και μετά ίσως λέγατε ότι είναι η πρωτεύουσα της Περιφερειακής Ενότητας Λάρισας, οι πιο παλαιοί, εμπνευσμένοι από το τραγούδι “Της Λαρίσης το Ποτάμι” μπορεί να ανέφεραν και τον Πηνειό Ποταμό, όπου η Λάρισα είναι χτισμένη σε μεσόγεια θέση στις δύο του όχθες. Άλλο; Οι νεότεροι που την έχουν επισκεφθεί θα ανέφεραν σίγουρα τις πάρα πολλές καφετέριες και το καλό φαγητό. Άλλο;

Βρεθήκαμε στην πόλη της Λάρισας από τις 6 έως τις 8 Δεκεμβρίου 2019 προσκεκλημένοι της εταιρείας: Alpha Marketing Greece, για να γνωρίσουμε την πόλη και φυσικά τις γύρω περιοχές. Αποδείχτηκε μία αξέχαστη εμπειρία, μία πολύ ευχάριστη έκπληξη που μας άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις από κάθε άποψη και ευχαριστούμε θερμά τον Τάσο Γούσιο και τη Μίνα Τολίδου για την άψογη οργάνωση.

Το βράδυ της Παρασκευής λίγο μετά την άφιξή μας σε ένα καλό και πρόσφατα ανακαινισμένο ξενοδοχείο στο κέντρο της πόλης, το Μετροπόλ, ξεκινήσαμε με ένα καλό φαγητό μέσα στην πόλη και περπατήσαμε μέχρι το “Πάρκο των Ευχών” στις όχθες του Πηνειού, όπου έχει στηθεί, σε μία μεγάλη έκταση, ένα Χριστουγεννιάτικο χωριό για μικρούς και μεγάλους, με αποκορύφωμα τη συναυλία των ΟΝΙΡΑΜΑ. Ωραία ατμόσφαιρα, γιορτινή, κάτω από τα πλατάνια, ανάμεσα σε συντριβάνια μικρά και μεγάλα, πολύχρωμα,  δίπλα στις όχθες του ποταμού.

Το Σάββατο ξεκίνησε με επίσκεψη στο Διαχρονικό Μουσείο της Λάρισας. Ένα κόσμημα της περιοχής, με απίστευτους θησαυρούς που χρονολογούνται από την Παλαιολιθική εποχή (περ. 2.500.000-10.000π.Χ.) τη Νεολιθική εποχή (6500-3200π.Χ.) και συνεχίζει μέχρι το Τέλος των Αυτοκρατοριών (15ος-19ος αιώνας).

To μουσείο δεν εστιάζει στις περιοχές που βρέθηκαν τα ευρήματα, αλλά τα παρουσιάζει χρονολογικά με σκοπό να αναδείξει την πλούσια ιστορία του τόπου μέσα από τις χιλιετίες. Κάθε χρονική περίοδος, ανάλογα με τα ευρήματα, καταλαμβάνει τον αντίστοιχο χώρο μέσα στο μουσείο.

Βρίσκεται λίγη ώρα έξω από την Λάρισα σε μία ωραία δεντρόφυτη περιοχή,  κατάλληλα διαμορφωμένη για εύκολη πρόσβαση σε τουριστικά λεωφορεία και Ι.Χ. Το μουσείο  είναι ευρύχωρο, σε ένα επίπεδο και πολύ ωραία φωτισμένο! Ένας χώρος που σε προδιαθέτει θετικά και σε προκαλεί να τον εξερευνήσεις.

Θεωρώ ότι η επίσκεψη στο Διαχρονικό Μουσείο Λάρισας πρέπει να ενταχθεί οπωσδήποτε στο πρόγραμμα  κάθε επισκέπτη της περιοχής.

Μετά την επίσκεψη στο Μουσείο ακολούθησε επίσκεψη στο οικογενειακό Οινοποιείο “Κτήμα Ζαφειράκη” στον Τύρναβο, για να αλλάξουμε τελείως  εικόνες και παραστάσεις. Το “Κτήμα Ζαφειράκη”, είναι μία μονάδα περιορισμένης παραγωγής κρασιού με πολλές διακρίσεις, ιδιαίτερα γνωστή για την αναβίωση μίας παλαιάς ποικιλίας σταφυλιού, της “Λημνιώνας” Η Λημνιώνα είναι μία από τις σπάνιες ερυθρές ποικιλίες που οδηγούν σε κρασιά με εκχύλισμα, συμπύκνωση, οξύτητα, αρώματα και γεύση, τα οποία δεν τείνουν να γίνουν παχιά και υπερβολικά σωματώδη.

Ξεναγηθήκαμε στις εγκαταστάσεις του κτήματος, είδαμε από κοντά τα διάφορα στάδια παρασκευής του κρασιού  και ο κύριος Ζαφειράκης ήταν πάρα πολύ κατατοπιστικός. Μετά την ξενάγηση είχαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε διάφορες ποικιλίες κρασιών, επτά στο σύνολο και να ενημερωθούμε για τις διαφορές που έχουν μεταξύ τους, τον τρόπο παραγωγής τους, το χώμα που χρειάζονται, την εποχή που πρέπει να τρυγηθούν και πολλά άλλα! Αισθανθήκαμε για λίγο Οινογνώστες.

Ήταν μία πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία που μας άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις!

Η συνέχεια όμως, μέσα στην πόλη της Λάρισας  ότι ήταν για μένα ότι το καλύτερο!

Το Α΄ Αρχαίο Θέατρο της Λάρισας, κυριολεκτικά μέσα στην πόλη, κατασκευάστηκε στο πρώτο μισό του 3ου αιώνα π.χ., στα χρόνια του βασιλιά της Μακεδονίας Αντίγονου Γονατά. Λειτούργησε περίπου έξη αιώνες και χωρούσε πάνω από 10.000 θεατές! Ένα στολίδι από τα λιγοστά στον Ελλαδικό χώρο.

Δεν αποτελεί όμως το μοναδικό αξιοθέατο. Λίγο ποιο πάνω στο “Λόφο Φρουρίου” βρίσκεται το Μπεζεστένι (από την περσική λέξη “μπεζ” που σημαίνει ύφασμα) και ήταν η σκεπαστή αγορά της πόλης κατά την Οθωμανική περίοδο, που λειτουργούσε μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα κυρίως ως αγορά υφασμάτων.

Γενί Τζαμί, το μοναδικό τζαμί που σώζεται στην πόλη από την περίοδο της οθωμανικής κατοχής. Στο μέλλον θα λειτουργήσει ως Σημείο Πολιτιστικής Διασύνδεσης.

Μεγάλο Οθωμανικό Λουτρό (BUYUK HAMAM), το βρίσκουμε στην Βενιζέλου. Κτίσμα με δύο τρούλους. Σήμερα έχει ενσωματωθεί στα νεότερα εμπορικά καταστήματα.

Β΄ Αρχαίο Θέατρο στη συμβολή των οδών Ταγματάρχου Βελησσαρίου και Πρωτομαγιάς. Άρχισε να κατασκευάζεται τον 1ο αι. π.Χ. Δεν ολοκληρώθηκε ποτέ λόγω οικονομικής δυσπραγίας. Σήμερα φιλοξενεί παραστάσεις μικρής κλίμακας, αλλά και ολοκληρωμένα καλλιτεχνικά δρώμενα.

Ερείπια Βυζαντινού Ναού, στο “Λόφο του Φρουρίου”  πάνω από το Α΄ Αρχαίο Θέατρο.

“Μύλος του Παπά” ήταν το τέλος της ξενάγησης μας στην πόλη της Λάρισας. Χαρακτηρισμένο ως Μνημείο Βιομηχανικής κληρονομιάς, ένα αναστηλωμένο κτιριακό συγκρότημα έχει μετατραπεί σε Πολιτιστικό Πολυκέντρο και περιλαμβάνει το Μουσείο Σιτηρών και Αλεύρων, στο οποίο ξεναγηθήκαμε, το Θέατρο του Μύλου, το Κουκλοθέατρο, το Μουσείο Κούκλας, η Δημοτική Σχολή Μπαλέτου, η μουσική σκηνή “Μύλος 1927” και το “Μπαράκι του Μύλου”.

Δεν προλάβαμε ?

• Μνημείο & Μουσείο Ιπποκράτη
• Μουσείο Εθνικής Αντίστασης
• Μουσείο Κούκλας “Τιριτόμπα”
• Σιδηροδρομικό Μουσείο
• Το Αστεροσκοπείο “Αριστεύς”
• Μουσείο Κτηνιατρικής Στρατιωτικής Υπηρεσίας Λάρισας & άλλα αξιοθέατα που έχει αυτή η πόλη να παρουσιάσει.

Μία γεμάτη ημέρα τελείωσε, πολλές και πολύ όμορφες εικόνες μας γέμισαν από το πρωί έως το βράδυ, χόρτασε η ψυχή μας και ανακαλύψαμε μία πόλη η οποία θεωρώ ότι είναι απόλυτα παρεξηγημένη, τουλάχιστον σε εμένα.

Η τελευταία ημέρα μας ήταν αφιερωμένη στη γύρω περιοχή, συγκεκριμένα στην Ελασσόνα, στην Άζωρο και στο  Σπαρμό.

Ξεναγηθήκαμε στους αρχαιολογικούς χώρους του Πυθίου, την Άζωρο και την Ολοσσόνα. Με την βοήθεια ειδικών επιστημόνων, Αρχαιολόγων, Ιστορικών και Περιβαλλοντολόγων μάθαμε για την Περραιβική Τρίπολι, ένα είδος συμπολιτείας μεταξύ Αζώρου, Δολίχης και Πυθίου. Όλα είχαν εξαιρετικό ενδιαφέρον, στους πρόποδες του Ολύμπου με τις χιονισμένες βουνοκορφές του. Μαγευτικές εικόνες!

Θερμές Ευχαριστίες  στην κυρία Σδρόλια Σταυρούλα, Αρχαιολόγο και προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Λάρισας, που μας ξενάγησε στο μουσείο, στην πόλη της Λάρισας και στους παραπάνω αρχαιολογικούς χώρους και τον κύριο Σπύρο Αναγνωστάκη, Περιβαλλοντολόγο που πολύ γλαφυρά και με πάθος μας έλεγε σε όλη τη διαδρομή  για τις ομορφιές της φύσης που βλέπαμε και ιστορίες που είχε ο ίδιος βιώσει.

Τέλος επισκεφτήκαμε και το Μοναστήρι της Αγίας Τριάδας, χτισμένο σε υψόμετρο 1000 μέτρων με την χρονολογία ίδρυσης της να τοποθετείται στα μέσα του 16ου αιώνα.

Στο μοναστήρι υπάρχουν λείψανα πολλών αγίων, όπως του Τιμίου Προδρόμου, του Αγίου Λαζάρου, του Αγίου Χαραλάμπους, του Αγίου Παντελεήμονος, του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου,  κ.ά.

Μας περίμενε μία πολύ ζεστή υποδοχή από τους μοναχούς, στο αρχονταρίκι βρήκαμε το παραδοσιακό λουκούμι με άρωμα τριαντάφυλλο, εξαιρετικό και τσάι του βουνού ή Ελληνικό καφέ.

Η ημέρα τελείωσε με πολύ ωραίο φαγητό και κρασί στο Πύθιο, ευγενική προσφορά του πολύ φιλόξενου Δημάρχου Ελασσόνας κυρίου Γάτσα Νικόλαου.